شک سببیشک سببی، شک پدید آورنده شک دیگر است. ۱ - تعریفشک سببی، مقابل شک مسببی بوده و به شکی گفته می‌شود که سبب ایجاد شک دیگر می‌گردد، به گونه‌ای که با برطرف شدن آن، شک دیگر نیز برطرف می‌گردد، مانند آن که شک در طهارت آب، سبب شک در طهارت لباسی شود که با آن آب شسته شده است و یا شک در وکالت شخصی، سبب شک در معامله‌ای گردد که او از جانب موکل انجام داده است. ۲ - نکتهبحث از شک سببی و مسببی در کتاب‌های اصولی در باب استصحاب، مطرح می‌شود، و آن در جایی است که جریان استصحاب در موردی باعث منتفی شدن موضوع استصحاب دیگر گردد، شک در استصحاب اول را «شک سبی» و شک در استصحاب دوم را «شک مسببی» می‌گویند. [۱]
اصفهانی، محمد حسین، نهایة الدرایة فی شرح الکفایة، ج۳، ص۱۳۴.
[۲]
ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۳، ص۳۴۶.
[۶]
ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۶۵.
[۹]
کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۱۹۶.
۳ - عناوین مرتبطاستصحاب سببی. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «شک سببی». |